مزایا و معایب تنوع در کلاس درس
آموزش چندفرهنگی سعی می کند فرصت های برابر را برای همه بچه ها صرف نظر از نژاد، قومیت، ملیت، زبان یا مذهبشان ایجاد کند. این رویکرد آنها را با اصول شمول، تفکر انتقادی و ارزش های دیدگاه ها آشنا می کند. هدف آن ارتقای تنوع و تاکید بر کثرت گرایی اجتماعی در محیط مدرسه است. در این مقاله به برخی از مهمترین مزایا و معایب این روش پرداخته ایم.
حرفه ای. ایجاد مهارت برای آینده
یک محیط آموزشی متنوع نه تنها آگاهی فرهنگی کودکان را افزایش می دهد، بلکه می تواند برخی از مزایای شغلی بلندمدت را نیز به همراه داشته باشد. بودن در کنار افرادی که به زبان های دیگر صحبت می کنند و از شیوه های فرهنگی خاص پیروی می کنند، می تواند جوانان را برای ورود به نیروی کار قرن بیست و یکم آماده کند. در اینجا فقط چند مهارت وجود دارد که میتوان در محیطهای متنوع به آنها تسلط یافت:
-
-
ارتباطات میان فرهنگی
دانش آموزان به سرعت یاد می گیرند که چگونه عناصر فرهنگی بر تعامل بین افراد تأثیر می گذارد. همانطور که آنها به الگوهای رفتاری متفاوت عادت می کنند، می توانند پیش بینی کنند که افراد دیگر در زمینه های مختلف چگونه پاسخ خواهند داد. این به آنها اجازه می دهد تا مناسب ترین سبک ارتباطی را برای انتقال پیام خود به هر مخاطبی بیابند.
-
همکاری
آموزش تنوع دانشآموزانی را ایجاد میکند که نسبت به فرهنگهای دیگر حساس هستند، در برابر تفاوتها مدارا میکنند و مشتاق به شکستن موانعی هستند که افراد را از هم جدا میکند. در چنین محیطی، جوانان درک بهتری از دیدگاه دیگران، دردها و انگیزه آنها پیدا می کنند. ابزارهایی برای ایجاد روابط سازنده با همسالان، همسایگان و سایر اعضای جامعه در اختیار آنها قرار می دهد. آنها می توانند از این تجربه در زندگی حرفه ای خود برای ایجاد همکاری موثر با همکاران، مشتریان، سرمایه گذاران و شرکا استفاده کنند.
-
نوآوری.
تجارب مختلف راههای متفاوتی را برای برخورد با چیزها ایجاد میکند. بنابراین وقتی دانشآموزان یاد میگیرند که به اختلاف نظرات احترام بگذارند، در واقع سطح وسیعتری از تفکر را توسعه میدهند. بعداً در زندگی، این در هنگام مواجهه با چالشهای خلاقانه و حل مسائل پیچیده و غیر معمول مفید خواهد بود. برای به دست آوردن زمان بیشتر برای آن دسته از وظایف سخت، دانش آموزان می توانند تمام کارهای روزانه و بیشتر تکالیف خود را به یک سازمان قابل اعتماد واگذار کنند. انشاهایم را برای من بنویس سرویس نوشتن
حرفه ای. گسترش افق های فرهنگی کودکان
وجود تنوع در کلاس به بچه ها این امکان را می دهد که با ارزش های فرهنگی، باورهای مذهبی و هنجارهای اجتماعی متفاوتی روبرو شوند. این یک فرصت عالی برای به دست آوردن دیدگاهی تازه در مورد جهان و مردم در آن است. بهترین بخش این است که برای به دست آوردن آن دانش، حتی لازم نیست خانه خود را ترک کنید. بنابراین، یک کلاس چند فرهنگی به یک محیط عالی برای آموزش کودکان تبدیل می شود تابعیت جهانی.
یادگیری با افراد با زمینه های مختلف به دانش آموزان کمک می کند تا نسبت به فرهنگ های دیگر حساسیت ایجاد کنند. آنها درک بهتری از تاریخ، ادبیات، و آداب و رسوم گروه های اجتماعی-قومی که همسرانشان به آنها تعلق دارند، پیدا می کنند. همچنین برعکس عمل می کند. جوانان محلی می توانند بینش های ارزشمندی را در مورد فرهنگ خود به اشتراک بگذارند و به همسالان خود در ادغام سریعتر در یک محیط جدید کمک کنند.
حرفه ای. پیوندهای جامعه را تقویت می کند
مؤسسات آموزشی نمیتوانستند تنها به شیوههای درون مدرسهای تکیه کنند تا زمینه بازی برابر برای دانشآموزان با پیشینههای مختلف ایجاد کنند. آنها باید پیوندهای محلی خود را تقویت کنند و با والدین، همسایگان، کارکنان اجتماعی و فعالان در تماس باشند. این را می توان با ترکیب یادگیری کلاسی با ابتکارات محلی انجام داد. هدف از چنین تجربه غنی، ارائه بیشتر به پیش از تاریخ، تنوع زبانی، و باورهای فرهنگی منطقه است.
این رویکرد می تواند به دانشجویان جدید (مهاجر) کمک کند تا بدون چشم پوشی از هویت فرهنگی خود جذب شوند. برای مثال، مقامات مدرسه ممکن است با اعضای جامعه برای سازماندهی جشنهای مذهبی یا تعطیلات ملی متحد شوند.
این همکاری می تواند فرصت های سرگرم کننده و آموزشی را در طول سال ارائه دهد. مدارس همچنین می توانند در محل خود میزبان غذای قومی باشند. این غذای جوان را با سنت های آشپزی ملل دیگر آشنا می کند. دانش آموزان همچنین ممکن است چندفرهنگی را از طریق نمایشگاه های هنری، نمایشگاه های صنایع دستی، اجرای موسیقی یا شب های سینما کشف کنند.
باهم روش آموزش کوکی-کاتر
روش های آموزشی سنتی به طور کلی بر اساس یک مدل یک اندازه مناسب است. آنها به گونه ای طراحی شده اند که استانداردهای آموزشی یکسانی را برای همه دانش آموزان ارائه دهند که قطعاً یک امتیاز محسوب می شود. اما در عین حال، آنها ویژگی های منحصر به فرد و علایق تحصیلی فراگیران را در نظر نمی گیرند. علاوه بر این، رویههای آموزشی یکسان به ندرت با تواناییهای دانشآموز و سبکهای مختلف یادگیری مطابقت دارد. آنها همچنین نسبت به بچه هایی با پیشینه های قومی، زبانی و اجتماعی مختلف بی احساس هستند.
تنها راه برای انجام آموزش های متنوع، ایجاد انعطاف پذیری بیشتر در کلاس درس است. معلمان و کارکنان باید منابع کافی برای ایجاد مجموعه ای فردی از فرصت های یادگیری برای هر کودک فراهم کنند. این را می توان با استفاده از فناوری های تطبیقی انجام داد، آموزش متمایز، یا همسویی متفکرانه برنامه درسی.
باهم بیگانگی اجتماعی
تعصب برون گروهی جنبه عملکردی تکاملی ادراک انسان است. این یکی از مکانیسم های ذاتی یک چشم انداز حفاظتی است. بنابراین، اشکالی ندارد که برخی از جوانان در مواجهه با یک مجموعه دانشجویی متنوع احساس ناراحتی کنند. با این حال، اگر به درستی مورد بررسی قرار نگیرد، می تواند به طرفداری درون گروهی، تبعیض و تفکیک طبقاتی تبدیل شود.
دانش آموزان تمایل دارند گروه هایی را در امتداد خطوط نژاد، قومیت، جنسیت یا وضعیت اقتصادی تشکیل دهند. سوگیری هایی که آنها نسبت به دیگران دارند ممکن است منجر به رفتارها و اعمال چالش برانگیز در کلاس شود. برای یک چیز، می تواند روند یادگیری مشارکتی را مختل کند.
زمانی که افراد تمایلی به معاشرت با دیگران ندارند، نمی توانند به طور کامل در پروژه های گروهی شرکت کنند یا از مزایای کار گروهی بهره ببرند. این بدان معناست که معلمان باید بچه ها را تشویق کنند تا همه همسالان خود را در فعالیت های مشترک بگنجانند. مربیان همچنین باید آماده حل تعارضات بین فردی و پاسخگویی به نظرات نامناسب باشند.
افکار نهایی
مانند هر رویکرد آموزشی دیگر، چندفرهنگ گرایی محکوم به مواجهه با برخی چالش هاست. با این حال، مزایایی که می تواند به ارمغان بیاورد، ارزش این بازی را دارد. ترویج تنوع فرهنگی راهی برای القای بلوغ، بردباری و تفکر خارج از چارچوب در کودکان است. این ویژگی ها آنها را برای چالش هایی که قرار است در زندگی بزرگسالی خود با آن روبرو شوند آماده می کند.