Балаларға арналған «Құмырсқа мен шегіртке» әңгімесі
Бір кездері құмырсқа мен а шегіртке жап-жасыл шалғында өмір сүрген. Құмырсқа еңбекқор болғандықтан, жаз бойы азық жинап, оны қыста сақтайтын. Керісінше, шегіртке жаз бойы ән айтып, би билеп, тамақ жинап әуре болмайтын.
Құмырсқа қыстың жақындап қалғанын және күздің күндері қысқарып, ауа температурасы төмендеген сайын дайындалу керектігін түсінді. Ол мүмкіндігінше көп тамақ алу үшін көп күш жұмсады. Қыс болса да шегіртке ән айтып, би билей берді.
Құмырсқа қыстың ең алғашқы қары жауған кезде жинаған азығына қызыққан сүйкімді жер астындағы үйінде жылы әрі жайлы болды. Шегірткеге тамақ пен баспана жетіспеді, аштық пен салқын болды.
Ол құмырсқаға барып тамақ сұрады. «Өтінемін, құмырсқа, мен сен сияқты қысқа дайындалған жоқпын. Тамағыңның бір бөлігін қалдыра аласың ба?»
Құмырсқа бір сәт ойланып тұрып: «Кешіріңіз, Шегіртке, мен осы азықты жинау үшін жаз бойы көп еңбек еттім. Мен оны дайындалуға уақыт таппаған адамға жай ғана бере алмаймын».
Шегіртке өз қателігін түсініп, енді ешқашан мұндай жалқаулық пен дайындықсыз болмауға уәде берді. Сол күннен бастап ол жазда азық-түлік жинап, қысқа дайындалады. Ол құмырсқаның берген құнды сабағын үнемі есіне алды.
Әңгіменің моральдық мәні
Әңгіменің моральдық мәні - болашақты жоспарлау және оған дайындалу маңызды. Қазіргі уақытта өмір сүріп, қазіргі уақыттан ләззат алу қызықты болуы мүмкін, бірақ болашақ не әкелетінін қарастырып, оған дайын екенімізді қамтамасыз ету үшін қадамдар жасау маңызды.