Gelukkig zijn we de zwaarste periodes van de pandemie achter de rug. Mensen keren langzaam terug naar de traditionele kantoorbanen en studenten proberen weer op te gaan in de reguliere schoolomgeving. Virtueel leren is echter niet verdwenen; het zal waarschijnlijk nog lang bij ons blijven. Maar is het een goed teken? Het is immers moeilijk om eenduidig ​​te zeggen of virtueel leren nuttig is gebleken. We hebben een lijst samengesteld met vier redenen waarom K-5-studenten geen gebruik hebben gemaakt van virtueel leren en liever leren in een natuurlijke, levensechte omgeving.

Gebrek aan feedback

Een gebrek aan feedback is een veelvoorkomend probleem onder jonge leerlingen. Hoewel middelbare scholieren en studenten dit aspect niet hoefden te benadrukken, vooral omdat ze peer feedback toepassen, zijn K-5-leerlingen volledig afhankelijk van hun leraren. In traditionele klaslokalen kunnen instructeurs studenten onmiddellijke, gepersonaliseerde feedback geven. Deze individuele evaluatie maakt het hele leerproces gemakkelijker en productiever, en jonge leerlingen voelen zich meer gemotiveerd om te studeren. Op deze manier zijn leraren inhoudleveranciers en facilitators, die kinderen in de goede richting wijzen.
De situatie is veranderd met virtueel leren. Docenten slaagden er niet in om faciliterende hulp te bieden. In plaats daarvan moesten ouders tussenbeide komen en zelfs extra ondersteuning gebruiken, zoals: goedkope opstelhulp, om studenten te helpen bij het leren en begrijpen van een onderwerp. Zelfs als docenten feedback probeerden te geven, werkte het vaak niet in een e-learningomgeving. Aangezien K-5-leerlingen geen peer-feedback kunnen gebruiken, blijft de vraag hoe ze effectief kunnen beoordelen bij virtueel leren een open vraag.

Onvoldoende face-to-face communicatie

Slechte face-to-face communicatie en gebrek aan feedback gaan hand in hand. Het gebrek aan communicatie beperkt de feedback van studenten en vermindert de algehele motivatie van de student om te studeren. Omdat online lessen meestal minder interactief zijn, maakt het studenten minder betrokken. Het vermindert ook hun verlangen om te antwoorden en met anderen om te gaan. Niet alleen dat, het probleem kan ertoe leiden dat studenten aspiraties hebben om te stoppen met studeren. Experts melden dat een gebrek aan face-to-face communicatie kan worden opgelost door een duwtje te geven om te antwoorden. Hoewel studenten zich misschien onder druk gezet voelen, raken ze meer betrokken, wat virtueel leren efficiënter kan maken.

Virtueel leren leidt vaak tot sociaal isolement

K-5-leerlingen hebben vaak te maken met onvoldoende interactie tijdens de lessen, wat leidt tot contemplatie, afstand nemen en isolement. Slechte interactie kan leiden tot hogere niveaus van angst, stress en schadelijke gedachten. Bovendien verklaren veel studenten dat een gebrek aan interacties in het echte leven hen demoraliseert en leidt tot een afname van de productiviteit.

Onwil om deel te nemen

Onwil om deel te nemen is een veelvoorkomend probleem voor zowel online als traditionele lessen. Conventionele klassen gaan effectiever met dit probleem om, omdat de leraar de leerling kan aanmoedigen om deel te nemen. Het is echter moeilijk om dit te doen in de E-learning setting.
Gedurende online. klassen, kunnen studenten zich in de steek gelaten voelen, dat wil zeggen, niet verbonden met de leraar. Dit kan het gevoel geven dat hun aanwezigheid en deelname niet essentieel zijn en dat ze kunnen zwijgen of zelfs de les kunnen overslaan. Bovendien voelen studenten zich misschien niet op hun gemak om vervolgvragen te stellen als ze iets niet begrijpen of hun mening geven, vooral als het langer duurt dan verwacht.

Familieomstandigheden en afleiding

Veel studenten kunnen niet wennen aan het leren van huis. In hun paradigma studeren ze op school en rusten ze thuis uit. Het concept van online onderwijs zorgt ervoor dat ze hun volgorde van dingen herzien. Mensen hebben moeite om thuis te werken omdat het moeilijk is om taken, slapen en eten onder één dak aan te pakken. Onnodig te zeggen dat jonge leerlingen daar ook problemen mee hebben, vooral wanneer hun kamers niet zijn ingericht om te leren en voor veel afleiding kunnen zorgen. Het kan nuttig zijn om de ruimte te regelen en het gesprek 'eerst studeren en dan spelen' te doen. De leraar is er echter niet bij betrokken, die het normaal gesproken in de klas zou kunnen uitleggen.