Қиссаи сангпушт ва харгӯш
Сангпушт бо номи Тимми ва харгӯш бо номи Роҷер қаблан дар ҷангали амиқ зиндагӣ мекарданд. Дар ҳоле, ки Роҷер зуд ва фаъол буд ва пайваста дар ҷустуҷӯи моҷароҳои нав буд, Тимми ором ва устувор буд ва аксари рӯзҳои худро дар ҷангали осоишта мегузаронд.
Боре Роҷер Тиммиро ба мусобиқа даъват кард ва боварӣ дошт, ки ӯ ба осонӣ пирӯз хоҳад шуд. Тимми ба мусобиқа розӣ шуд, аммо танҳо бо як шарт, зеро ӯ маҳдудиятҳои худро медонист. Тимми ҷавоб дод,
«Ман туро давидан мекунам, вале мо то қуллаи кӯҳ мусобиқа мекунем».
Мусобиқа пас аз он оғоз шуд, ки Роҷер, ки ба суръаташ боварӣ дошт, даъватро қабул кард. Тимми бо суръати сусти худ ҳаракат мекард, дар ҳоле ки Роҷер зуд пешсаф шуд ва ба осонӣ аз ҷангал гузашт..
Ҳангоме ки мусобиқа идома дошт, Роҷер хаста шуд ва суръатро суст кард, дар ҳоле ки Тимми пеш мерафт ва ҳеҷ гоҳ диққати худро аз даст намедод. Ниҳоят, пас аз чанд соат пойга, Тимми ба қуллаи кӯҳ расид ва Роҷер дере нагузашта, хаста ва нафаскашида омад..
Бо таъкид ба қатъият ва истодагарии Тимми, Роҷер узрхоҳӣ кард, ки ӯро нодида гирифт. Аз он рӯз инҷониб, ин ду дӯсти бузург шуданд ва аксар вақт ҷангалро якҷоя меомӯзанд, аммо Тимми ҳамеша пешсаф буд ва ба Роҷер зебоӣ ва мӯъҷизаи ҷангалро нишон медод, ки ӯ ҳеҷ гоҳ вуҷуд надошт..
Ахлоқи ҳикоя
Ахлоқи ҳикоя дар он аст, ки суст ва устувор дар мусобиқа ғолиб меояд. Қатъият ва устувории Тимми ба ӯ барои расидан ба ҳадафаш кӯмак кард, дар ҳоле ки беҷуръатӣ ва шитобкории Роҷер ӯро ба хастагӣ бурд. Он инчунин моро таълим медиҳад, ки дигаронро аз рӯи намуди зоҳирӣ ё қобилияташон нодида нагирем. Ба ҷои ин, мо бояд ба онҳо имконият диҳем, ки худро исбот кунанд.
Барномаи китоби ҳикояҳо барои кӯдакон
Барномаи китоби ҳикоя барои кӯдакон ҷаҳони афсонавии фаъолият ва таълимро мекушояд. Он ба синну соли кӯдакони хурдсол, ки худашон хонда метавонанд ё фаҳманд, мувофиқ карда шудааст.
Садо Ин